bu ev öyle pispis öğrenci evi olmasın güzel olsun şöyle olsun böyle olsun derken dün doruğun evinde etrafıma bakıp acı gerçekle yüzleştim. daha koltuk satın alınamamış yerde babanne halısı, köşelerde garip renkli kaşındıran kıllı battaniyeler, kaloriferin önünde nerden bulunduğu belli olmayan iki minder, boş kola ve bira şişeleri(marmaragold), küllük niyetine kullanılan tabaklar, çok afedersiniz uyuşturucu alkol gırla gidiyor, pijamalarıyla migrosa giden insanlar, yerde ipod bağlanmış laptop. gecenin bir yarısı insanlar gelip ağbi naber diyor. son nokta da film izlemek. evde milyon tane film varken izlenen film big lebowski. artık replikler ezberlenmiş herkes birbirini izliyor acaba bu hangi kısmı ezberlemiş diye. sabah da tavadan yenilen sucuklu yumurta. lüks olarak da pınar kaşarımız var.

deniz migros görevlisine : biz mısır arıyoruz
görevli: patlamış?
dilan: hayır patlıycak

orda olsanız komikti.

bu da böyle bi çılgın hayatım yazısı oldu da yok be cumartesi günümü yurtta geçirdim mesela. kısıtlı çılgınlık